|
1. อุปมาอุปไมย ( Simile) คือ การนำสิ่
งที่มีลักษณะหรือคุณสมบัติเหมือนกันหรือคล้ายคลึงกันมาเปรียบเทียบกัน เช่น ขาวเหมือนสำลี, สวยราวกับนางฟ้า เป็นต้น
2. อุปลักษณ์ ( Metaphor) คือ การเปรียบเทียบด้วยการกล่าวว่าสิ่งหนึ่งนั้นเป็นอีกสิ่งหนึ่ง เป็นการ เปรียบเทียบที่ไม่ กล่าวตรงๆ
แตกล่าวเป็นนัยให้เข้าใจเอง
เช่น ครูคือแม่พิมพ์ของชาติ , ชาวนาเป็นกระดูกสันหลังของชาติ เป็นต้น
3.
บุคลาธิษฐาน (Personification) คือ การเปรียบเทียบโดยการนำเอาสิ่งไม่มีชีวิตหรือมีชีวิต
แต่ไม่ใช่คนมา กล่าวถึงราวกับเป็นคนหรือท่ากิริยาอาการอย่างคน เช่น พระอาทิตย์ยิ้มแฉ่ง , ท้องฟ้าร้องไห้ เป็นต้น
4. อติพจน์ ( Hyperbole) คือ การกล่าวเกินจริง
ซึ่งเป็นความรู้สึกหรือความคิดของ ผู้กล่าวที่ต้องการย้ำความหมายให้ผู้ฟังรู้สึกว่าหนักแน่นจริงจัง เช่น รักเท่าฟ้า , ล ำบากเลือดตาแทบกระเด็น เป็นต้น
5. นามนัย ( Metonymy) คือ การเปรียบเทียบโดยการใช้ค ำหรือวลีซึ่งบ่งลักษณะหรือคุณสมบัติที่เป็นจุดเด่นหรือ ลักษณะสำ คัญของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น เมืองชาละวัน หมายถึงจังหวัดพิจิตร , ทีมเสือเหลือง หมายถึง ทีมมาเลเซีย เป
6 ปรพากย์ (Paradox) คือ การใช้ถ้อยคำที่มีความหมายตรงกันข้ามหรือขัดแย้งกันมากล่าวร่วมกันได้อย่าง กลมกลืนกัน เช่น ทำคุณบูชาโทษ , หนีร้อนมาพึ่งเย็น เป็นต้น
7. สัทพจน์ (Onomatopoeia) คือ การใช้ถ้อยค าที่เลียนเสียงธรรมชาติ เพื่อช่วยสื่อให้ผู้รับสารรู้สึกเหมือน ได้ยินเสียงโดยธรรมชาติของสิ่งนั้น ๆ เช่น ฟ้าผ่าดัง เปรี้ยง , นกร้อง จิ๊ บๆ , แก้วแตกดัง เพล้ง เป็นต้น
8.
สัญลักษณ์ (Symbol) คือ
การเปรียบเทียบที่เรียกสิ่งหนึ่งสิ่งใด โดยใช้คำอื่นแทนคำที่
ใช้เรียกนั้นเกิดจากการเปรียบเทียบและ
ตีความซึ่ งใช้กันมานานจนเป็นที่ เข้าใจกันโดยทั่วไป เช่น ดอกกุหลาบ
คือสัญลักษณ์ของความรัก , สีด า เป็น สัญลักษณ์ของความชั่วร้าย
เป็นต้น
|